Ψυχο-λογικό blog

Με αφορμή την ημέρα του πατέρα (20 Ιουνίου) ένα μικρό αφιέρωμα στον καλό γονιό.

Ποιος είναι άραγε ο καλός πατέρας;

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που αρνούνται να συμβιβαστούν στην αγάπη. Δεν κάνουν εκπτώσεις. Ξέρουν τι θέλουν και δε θα κάνουν πίσω μέχρι να το βρουν.

Ποιοι είναι αυτοί και πώς ζουν τη ζωή τους;

Όλοι θα θέλαμε να είμαστε ώριμοι συναισθηματικά. Λίγοι όμως τα καταφέρνουν. Πώς θα ξέρουμε ότι έχουμε πλησιάσει τον επιθυμητό στόχο;

Υπάρχει ένα πρόβλημα με τους ανθρώπους. Μοιάζουμε υπερβολικά στην όψη με ενήλικες, αλλά μέσα μας υπάρχει πάντα ένα 5χρονο, το οποίο συχνά αναλαμβάνει τον έλεγχο των συμπεριφορών μας. Έτσι μπερδεύουμε τους άλλους και υποφέρουμε και εμείς.

Πώς θα μπορέσουμε να συγχρονίσουμε τη συναισθηματική και την ημερολογιακή μας ηλικία;

Σου έχει τύχει ποτέ να πεις την ατάκα: «Αν με ήθελε / αγαπούσε πραγματικά δε θα φερόταν έτσι;» (είναι μια έκφραση που την ακούω και εκνευρίζομαι…) Ίσως έχεις γνωρίσει κάποιον και δεν επικοινωνεί μαζί σου όσο συχνά θα ήθελες ή γενικώς δε φέρεται όσο θερμά θα περίμενες.

Τι συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις;

«Να τον αγαπάς τον αδερφό σου. Είστε οικογένεια. Μην το ξεχνάς αυτό»

Πολλοί άνθρωποι που έχουν αδέρφια έχουν ακούσει επαναλαμβανόμενα αυτές τις φράσεις από τους γονείς τους.

Πόσο εύκολο είναι να τις εφαρμόσουν στην πράξη;

Σχεδόν όλοι μας έχουμε τουλάχιστον έναν άνθρωπο γύρω μας, που είναι δύσκολος. Ίσως να κάνει καταστροφικές επιλογές για τον εαυτό του, αλλά δε θα σηκώνει κουβέντα. Θα είναι ισχυρογνώμων και θα μας εκνευρίζει.

Όντας πιο ψύχραιμοι μπορούμε να το διακρίνουμε. Πώς όμως μπορούμε να βοηθήσουμε (αν το επιθυμούμε) κάποιον που αντιστέκεται;

Υπάρχει άραγε σύνδεση ανάμεσα στις κουβέντες που κάνουμε και στο πόσο ευτυχισμένοι νιώθουμε; Πώς μπορούμε να αυξήσουμε την ουσιαστικότητα των συζητήσεων που κάνουμε; [continue reading…]

Δέκα σύντομες συμβουλές ευτυχίας (που ίσως είναι δύσκολο να εφαρμόσεις στην πράξη…) αλλά αξίζει να τις διαβάσεις για προβληματισμό.