Το κυνήγι της ευτυχίας είναι πιθανώς ο βασικότερος στόχος του καθένα μας. Οι τωρινές συνθήκες ζωής είναι οι ευνοϊκότερες για να ζήσουμε ευτυχισμένοι σε σχέση με όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Κι όμως οι αυτοκτονίες και η ελαφριά κατάθλιψη αυξάνονται ταχύτατα στις δυτικές κοινωνίες. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ο μύθος
Το κυνήγι της ευτυχίας είναι θεσμοθετημένο ως ένα από τα δικαιώματα του ανθρώπου σύμφωνα με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ το 1776. Έχει γίνει και διάσημη ταινία με τον Will Smith για τους νεότερους. Η ταινία περιγράφει τη ζωή ενός νεαρού έγχρωμου πατέρα με ένα παιδί, ο οποίος θέλει να μπει στον χρηματοοικονομικό τομέα και να ζήσει το Αμερικάνικο όνειρο. Και να ζήσει ευτυχισμένος.
Στην ταινία τα καταφέρνει τελικά. Να δουλέψει ως χρηματιστής. Γιατί αν όντως έγινε ευτυχισμένος δε θα το μάθουμε ποτέ, καθώς η ταινία τελειώνει όταν πετυχαίνει το στόχο του και γίνεται μόνιμος εργαζόμενος στην εταιρεία του.
Η πραγματικότητα
Αν όμως ήταν να μαντέψουμε θα λέγαμε ότι οι πιθανότητες ήταν εναντίον του στο να γίνει ευτυχισμένος. Διαβάζοντας οποιοδήποτε βιβλίο Θετικής Ψυχολογίας θα δει κανείς πως το κυνήγι της ευτυχίας μας κάνει στην πραγματικότητα πιο…δυστυχισμένους. Άρα όσο προσπαθούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι, τόσο απομακρυνόμαστε από τον στόχο μας.
Ίσως το ίδιο που συμβαίνει και με έναν οργασμό. Όσο τον σκέφτεσαι, τόσο δεν τον φτάνεις…
Τι μπορείς να κάνεις λοιπόν για να ζήσεις μια ζωή μακριά από την κατάθλιψη και τη δυσφορία; Τι πρέπει να ψάξεις να βρεις; Τι να κυνηγήσεις;
Η εναλλακτική
Η καλύτερη εναλλακτική φαίνεται να είναι να προσπαθήσεις να βάλεις νόημα στη ζωή σου. Όχι ευτυχία. Νόημα. Η αίσθηση της ευτυχίας έρχεται και φεύγει. Το νόημα θα σε κρατήσει όρθιο ακόμα και όταν έρθουν οι δύσκολες στιγμές.
Αν και ο πατέρας της Θετικής Ψυχολογίας, Martin Seligman, έχει ορίσει τη ζωή με νόημα σαν ένα βασικό συστατικό μιας ευτυχισμένης ζωής, λίγοι από εμάς το λαμβάνουμε υπ όψιν όταν σκεφτόμαστε το πώς μοιάζει στα μάτια μας μια ευτυχισμένη ζωή.
Πώς όμως μπορείς να ζήσεις μια ζωή γεμάτη νόημα;
Σας παραθέτω την καλύτερη ανάλυση που έχω ακούσει μέχρι στιγμής.
Η ζωή με νόημα βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες.
Πυλώνας 1. Αίσθηση ότι ανήκεις
Όλοι έχουμε ανάγκη την αίσθηση ότι ανήκουμε κάπου. Κάποιες φορές μας οδηγεί κάπου για το καλό (οικογένεια, παρέα) και κάποιες άλλες για το κακό (συμμορία, αίρεση, φανατική ομάδα κλπ). Αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη είναι η αίσθηση ότι μας αποδέχονται γι αυτό που είμαστε. Κάτι αρκετά σπάνιο, η αλήθεια είναι.
Μπορείς να βρεις έστω και έναν άνθρωπο να συζητήσεις και να νιώσεις ότι σε αποδέχεται γι αυτό που είσαι και να τον αποδεχτείς κι εσύ; Αν ναι, τότε έχεις ήδη κάνει ένα σημαντικό βήμα για να δώσεις νόημα στη ζωή σου.
Πυλώνας 2: Ύπαρξη Σκοπού
Ο πιο προσιτός στόχος για να αποκτήσεις σκοπό στη ζωή σου είναι το να απαντήσεις σε αυτές τις δυο ερωτήσεις:
- Σε τι είσαι καλός;
- Πώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις ικανότητές σου για να βοηθήσεις τους άλλους; Ή την κοινωνία;
Μπορεί να είναι μέσω της δουλειάς σου ή έξω από αυτήν. Μπορεί να βοηθήσεις έναν άνθρωπο (έναν γονιό, το παιδί σου, κλπ) ή πολλούς.
Παλιά ήμουν καλός στα μαθηματικά. (Εντάξει ακόμα είμαι λίγο). Τα χρησιμοποίησα για να βρω μια καλοπληρωμένη δουλειά στα χρηματιστήρια στο Λονδίνο. Η ζωή μου δεν είχε σκοπό.
Τώρα βρίσκω ενδιαφέρον στον τομέα της ψυχολογίας και της κατανόησης της ανθρώπινης φύσης. Περιέργως τα μαθηματικά με βοηθούν κι εδώ.
Αυτή τη στιγμή νιώθω πως η ζωή μου έχει σκοπό. Να βοηθήσω κι άλλους ανθρώπους με τα άρθρα και τα βιβλία μου να γνωρίσουν τον εαυτό τους.
Ίσως εσύ να είσαι καλός με τους υπολογιστές, ίσως στο να οργανώνεις πράγματα, ίσως στο να ακούς τους άλλους, ίσως στο να μαγειρεύεις, ίσως στο να δημιουργείς με τα χέρια σου. Πώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις ικανότητές σου για να βοηθήσεις τους άλλους; Ίσως προσφέροντας χρόνο σε μια φιλανθρωπική οργάνωση; Ίσως οργανώνοντας μια συνάντηση για τις γειτόνισσες; Για μπαμπάδες με ανησυχίες σε θέματα ανατροφής παιδιών; Κάτι άλλο;
Βρες την πρακτική απάντηση και η ζωή σου θα αποκτήσει σκοπό.
Κάτι για το οποίο να αξίζει να ζεις.
Πυλώνας 3: Αίσθηση Υπέρβασης
Υπάρχουν κάποιες στιγμές στη ζωή όλων μας που νιώθουμε πως ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα και νιώθουμε ότι συμμετέχουμε σε κάτι μεγαλύτερο από εμάς. Όταν ξεχνάς την αίσθηση του εαυτού σου και δεν καταλαβαίνεις πώς πέρασε ο χρόνος. Ίσως όταν είσαι στη φύση, ίσως σε μια θρησκευτική ή πνευματική εμπειρία. Ίσως πάλι όταν βιώνεις ένα έργο τέχνης.
Εγώ το παθαίνω όταν διαβάζω κάτι πολύ ενδιαφέρον για τον άνθρωπο και το σύμπαν. Και όταν γράφω. Τελείωσα αυτό το post Σάββατο, στις δυο το πρωί…
Οι υπερβατικές εμπειρίες αλλάζουν τους ανθρώπους.
Εσύ πότε ένιωσες να χάνεις τον εαυτό σου; (με την καλή την έννοια).
Πυλώνας 4: Το αφήγημα της ζωής σου
Πώς διηγείσαι στον εαυτό σου την ιστορία της ζωής σου; Το να έχεις ένα αφήγημα για τη ζωή σου ξεκαθαρίζει τα πράγματα στο μυαλό σου. Σε βοηθάει να καταλάβεις πως έγινες αυτός που τώρα είσαι.
Αυτό που οι περισσότεροι δεν κατανοούν είναι ότι μπορείς να αλλάξεις το πώς λες την ιστορία στον εαυτό σου. Η ζωή σου δεν είναι απλά μια ακολουθία γεγονότων. Το πώς σου τα διηγείσαι έχει τεράστια σημασία.
Ένας νεαρός άντρας είχε μείνει παράλυτος παίζοντας ποδόσφαιρο. Μετά τον τραυματισμό του έλεγε στον εαυτό του. «Πριν τραυματιστώ είχα σπουδαία ζωή. Τώρα η ζωή μου καταστράφηκε».
Οι άνθρωποι που περιγράφουν τη ζωή τους έτσι (η ζωή μου ήταν καλή και τώρα είναι χάλια) τείνουν να είναι πιο αγχώδης και καταθλιπτικοί.
Έτσι ήταν και ο νεαρός αυτός άντρας. Μετά από λίγο καιρό όμως άρχισε να αλλάζει την ιστορία του.
Έλεγε: «Πριν τον τραυματισμό μου η ζωή μου δεν είχε νόημα. Μόνο πάρτι. Και ήμουν πολύ εγωιστής. Το συμβάν όμως με έμαθε ότι μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος.»
Αυτή η αλλαγή στο πώς αφηγούνταν τη ζωή του τον έκανε να αλλάξει ρότα και να ασχοληθεί με το να συμβουλεύει παιδιά. Έκανε σκοπό του το να βοηθάει τους άλλους.
Οι άνθρωποι των οποίων οι ζωές έχουν νόημα, διηγούνται το αφήγημά τους μέσω από το φακό της λύτρωσης, της ανάπτυξης και της αγάπης.
Πώς μιλάς στον εαυτό σου για τον εαυτό σου; Μπορείς να βρεις έναν άλλον τρόπο να διηγηθείς σε σένα την ιστορία της ζωής σου;
Πχ. μπορεί να λες δεν έχω νόημα στη ζωή μου. Είμαι οδηγός λεωφορείου. Τι μου λες τώρα. Μπορείς να πεις στον εαυτό σου ότι εκτελείς ένα λειτούργημα; Ότι βοηθάς τους ανθρώπους να φτάσουν καθημερινά στην ώρα τους στη δουλειά τους;
Έχω ξαναγράψει για τον οδηγό λεωφορείου στο Κυότο της Ιαπωνίας, που αντιμετώπιζε τη δουλειά του με απόλυτο σεβασμό. Είμαι σίγουρος ότι νιώθει πως έχει σκοπό στη ζωή του.
Πιθανώς να μην σου είναι τόσο εύκολο να δεις τη ζωή σου αλλιώς και ίσως χρειαστείς βοήθεια από κάποιον ειδικό. Ίσως πάρει χρόνο. Και σίγουρα αξίζει.
Συμπέρασμα
Μια ζωή γεμάτη νόημα μπορεί είναι μια ζωή γεμάτη προκλήσεις και δυσκολίες ανά φάσεις.
Η ευτυχία έρχεται και φεύγει.
Αν έχει νόημα η ζωή σου όμως, θα έχεις κάτι πολύ ισχυρό από το οποίο θα μπορείς πάντα να πιαστείς, για να μπορέσεις να σηκωθείς και να συνεχίσεις!
Εμπνευσμένο από το TedTalk There is more to life than being happy
Σου φάνηκε ενδιαφέρον το άρθρο που διάβασες; Τότε άφησε το email σου για να λαμβάνεις δωρεάν όλα τα νέα άρθρα!
Οτιδήποτε εχουμε βιώσει υπάρχει στο ασυνείδητο. Μετα που αρχίζει να ξετυλιγει το κουβαρι και ολα να ερχονται μπροστα και να ξεκαθαρίζουν υπαρχει κενο λες και άδειασε το ασυνείδητο . Θα ήθελα την αποψη σας.
Οτιδήποτε ζούμε δεν υπάρχει στο ασυνείδητο. Πολλές από τις στιγμές της ζωής μας (πχ χθες που οδηγούσα στην παραλιακη) έχουν ήδη ξεχαστεί και μπορεί ποτέ να μην τις επανακτήσω. Τα ισχυρά συναισθηματικά γεγονότα όμως υπάρχουν εκεί, όπως λες. Όταν τα προσεγγίσεις ξανά με το συνειδητό, σημαίνει ότι θα αποκτήσεις επίγνωση του τι είχε γίνει κάποτε και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους τώρα νιώθεις με έναν τρόπο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια λύτρωση από συμπεριφορές που σε ταλαιπωρούσαν, καθώς δε θα είναι πλέον στον αυτόματο (ασυνείδητο) αλλά θα “καθαρίσει” το κομμάτι εκείνο που τις προκαλούσε. Το κενό το οποίο αναφέρεις, δεν είμαι σίγουρος τι εννοείς. Ίσως είναι το “καθάρισμα” που αναφέρω.
Κα Σοφία καλημέρα! Δεν έχω βιώσει κενό αλλά ενα πολύ ωραίο συναίσθημα γαλήνης, όχι ότι άδειασε κάτι μέσα μου αλλά ότι κάτι τακτοποιήθηκε μέσα μου και για ποιο λόγο έχει συμβεί ότι έχει συμβεί μέχρι τώρα.
Ευχαριστούμε για τις πολύ όμορφες σκέψεις. Είναι πολύ βοηθητικές!
Σε ευχαριστώ για την σκέψεις που μοιράζεσαι μαζί μας. Κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι: Αίσθηση ότι ανήκεις (βιώνεις την εκτίμηση των άλλων αυτό σου δίνει θετική ενέργεια και αυτοεκτίμηση), ύπαρξη σκοπού (καταπολεμάς την ανία και παίρνεις ικανοποίηση από το καλό αποτέλεσμα), αίσθηση υπέρβασης (αναζητώντας το βαθύτερο νόημα της ζωής αφήνεις στην άκρη τα μικρά και ασήμαντα), το αφήγημα της ζωής σου (αποδέχεσαι την παρούσα κατάσταση και βλέπεις τα θετικά της στοιχεία).
Η ύπαρξη σκοπού εστιάζεται στη διαδικασία, όχι στο αποτέλεσμα. Σε γεμίζει αυτό που κάνεις μόνο και μόνο επειδή το κάνεις. Δεν είναι απλά κάτι να κάνεις δηλαδή. Πχ, μπορεί να είναι σκοπός σου το να μεγαλώσεις ένα παιδί. Αυτό δεν τελειώνει. Επειδή είναι κάτι που σε κινητοποιεί η ενασχόληση με την ανατροφή του σε γεμίζει από μόνη της. Αφήγημα είναι περίπου όπως το λες. Πώς μπορώ να δω τη ζωή μου (αλλά και να τη διαμορφώσω πιθανώς) ώστε να με κινητοποιεί; Η αποδοχή είναι μέρος της διαδικασίας όπως αναφέρεις.
Κύριε Φλαμουρη συγχαρητήρια!Έτσι πάντα,για να θυμόμαστε και γιατί υπάρχουμε…αγαπώ τον τρόπο με τον οποίο γράφετε.Χαιρετισματα
Εεπιτέλους διαβάζω κάτι διαφορετικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον!
Συγχαρητηρια!!!
Γραφης τοσο κατανοητα και ρεαλιστικα που αγγιζουν τον ψυχικο μας κοσμο!!