«Επίτηδες το κάνει για να μου σπάσει τα νεύρα!»
«Αφού το ξέρει ότι με ενοχλεί, γιατί μου φέρεται έτσι;»
«Γιατί με στραβοκοίταξε; Τι της έχω κάνει;»
Πολύ συχνά μας εκνευρίζουν συμπεριφορές των άλλων ανθρώπων και θυμώνουμε. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Η σύντομη απάντηση είναι πιθανώς γιατί δεν εκτιμάμε αρκετά τον εαυτό μας. Συνέχισε να διαβάζεις για την εξήγηση.
Κοίταξε την παρακάτω εικόνα. Τι βλέπεις;
Αν είσαι σαν τους υπόλοιπους ανθρώπους, θα βλέπεις μόνο άσπρα και μαύρα σχήματα, χωρίς κανένα νόημα. Θα επανέλθω στην εικόνα λίγο πιο μετά.
Τι μας εκνευρίζει;
Το πόσο μας εκνευρίζει μια συμπεριφορά είναι άμεσα συνδεδεμένο με το ποιο αντιλαμβανόμαστε ότι είναι το κίνητρο του «δράστη».
Ο νόμος ορίζει διαφορετική ποινή για το φόνο εξ αμελείας και το φόνο εκ προθέσεως. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ένα πτώμα. Όμως συλλογικά σαν κοινωνία, κατανοούμε τη σημασία του κινήτρου πίσω από την πράξη, προκειμένου να ορίσουμε την τιμωρία.
Αν κάποιος σκοντάψει και μας λερώσει με την πορτοκαλάδα που κρατούσε θα ενοχληθούμε, αλλά δε θα γίνουμε πυρ και μανία. Δε θα το πάρουμε προσωπικά. Αν είμαστε τυχεροί μάλιστα μπορεί να ξεκινήσουμε και ένα ειδύλλιο με έναν σταρ του σινεμά, όπως ο Hugh Grand στο Notting Hill!
Αν όμως κάποιος σταθεί απέναντί μας και με πρόθεση μας λούσει με πορτοκαλάδα, τότε θα θυμώσουμε πολύ περισσότερο. Θα το πάρουμε προσωπικά.
Αν το μικρό παιδί μας ξυπνήσει στη μέση της νύχτας και αρχίσει να κλαίει θα αναστενάξουμε, αλλά θα σηκωθούμε για να το φροντίσουμε. Ίσως να πεινάει. Ίσως να πονάει. Δε θα το πάρουμε προσωπικά. Θα ψάξουμε άλλη ερμηνεία για τη συμπεριφορά του.
Αν όμως ο γείτονας αρχίζει να φωνάζει και να κάνει πολύ θόρυβο στη μέση της νύχτας και ξυπνήσουμε θα θυμώσουμε. Καλά, δε σκέφτεται ότι μας ενοχλεί; Θα το πάρουμε πιο προσωπικά.
Μας ενοχλεί, λοιπόν, κάτι όταν το παίρνουμε προσωπικά. Όσο περισσότερο θεωρούμε πως είμαστε ο στόχος της συμπεριφοράς, όσο περισσότερο θεωρούμε πως το κίνητρο του «δράστη» ήταν να μας προκαλέσει δυσφορία, τόσο περισσότερο ενοχλούμαστε.
Μήπως είσαι τυφλός;
Θυμάσαι την ασπρόμαυρη εικόνα; Αν θέλεις ξαναδές την. Προκειμένου να αντιληφθείς τι απεικονίζει, οι συνάψεις του εγκεφάλου σου αρχίζουν να πυροδοτούνται. Άρχισε το μυαλό σου να σκανάρει το παρελθόν σου για να συγκρίνει την εικόνα που είδες με παραστάσεις που έχεις. Όμως δε βρήκε τίποτα παρόμοιο εκεί. Έτσι, βιώνεις αυτό που λέγεται εμπειρική τυφλότητα (experiential blindness), οπότε έχεις μείνει με την απορία.
Για να δούμε αν μπορώ να σε γιατρέψω και να σου δώσω το φως σου!
Δες την παρακάτω εικόνα
Τώρα ξαναδές την πρώτη εικόνα.
Το βλέπεις το φίδι;
Τι άλλαξε; Τη δεύτερη φορά είχες μια εμπειρία που εξηγούσε την εικόνα και μπόρεσες να την αντιληφθείς. Γιατί ο εγκέφαλος λειτουργεί βάσει προβλέψεων. Μαθαίνει διαρκώς και προβλέπει τι θα συμβεί Χρησιμοποιεί παρελθοντικές εμπειρίες ως μοντέλα πρόβλεψης για να ερμηνεύσει παροντικά φαινόμενα. Αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο όπως προβλέπεις ότι είναι. Όχι όπως είναι.
Τι προβλέπεις για τις συμπεριφορές των άλλων;
Ακριβώς το ίδιο πράγμα συμβαίνει όταν επιχειρείς να αντιληφθείς τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις των άλλων. Χρησιμοποιείς ασυνείδητα ένα μοντέλο πρόβλεψης. Έτσι, αν έχεις μάθει από μικρός ότι δεν αξίζεις, ότι είσαι άχρηστος, ότι οι άλλοι θα σε κοροϊδέψουν, θα σε μειώσουν τότε αυτό το μοντέλο θα χρησιμοποιήσει το μυαλό σου για να προβλέψει και το παρόν.
Θα προβλέπεις ότι το κίνητρο πίσω από τις συμπεριφορές των άλλων είναι να σε βγάλουν άχρηστο, να σε μειώσουν, να σου κάνουν κακό. Άρα θα εκνευρίζεσαι μαζί τους πολύ εύκολα.
Όχι επειδή αυτό είναι απαραίτητα το κίνητρό τους. Αλλά επειδή αυτό έχεις μάθει από μικρός ότι συνήθως είναι το κίνητρο των ανθρώπων όταν σε αντιμετωπίζουν.
Όσο λιγότερο σε έχουν εκτιμήσει όταν μεγάλωνες, τόσο περισσότερο θα προβλέπεις υποτίμηση στις πράξεις των άλλων. Όσο λιγότερη αγάπη πήρες όταν ήσουν παιδάκι στο παρελθόν τόσο πιο έντονα θα πιστεύεις ότι είσαι άξιος στόχος επιθέσεων στο παρόν. Τόσο πιο πολύ θα πιστεύεις ότι οι άνθρωποι σου φέρονται άσχημα στο σήμερα. Γιατί υποσυνείδητα έχεις μάθει ότι σου αξίζει να σου φέρονται έτσι. Γιατί αυτό το μοντέλο ερμηνείας του κόσμου έχεις αναπτύξει.
Φοράς τα ψυχολογικά γυαλιά του «θέλουν το κακό μου» και τα βλέπεις όλα μέσα από αυτά.
Συνεπώς όσο λιγότερη αυτοεκτίμηση έχεις, τόσο περισσότερο θα σε εκνευρίζουν οι άλλοι άνθρωποι. Τόσο περισσότερο θα το παίρνεις προσωπικά.
Έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι…
Ξέρω ότι δεν ακούγεται ευχάριστο.
Η γνώση είναι δύναμη (στην πράξη)
Η γνώση είναι δύναμη, όπως αναφέρω διαρκώς στο βιβλίο μου. Αν γνωρίζεις ότι ισχυρό ρόλο στο πόσο εκνευρίζεσαι με τους άλλους ανθρώπους διαδραματίζει η γνώμη που έχεις για τον εαυτό σου, τότε έχεις τη δύναμη να κάνεις ένα πολύ σημαντικό βήμα για την ψυχική σου ηρεμία.
Αντί να προσπαθείς μάταια να αλλάξεις τους άλλους και τις συμπεριφορές τους για να είσαι γαλήνιος, μπορείς να εστιάσεις περισσότερο σε σένα.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι την ώρα που θα πάρεις προσωπικά τη συμπεριφορά κάποιου και θυμώσεις θα σκεφτείς συνειδητά: Μήπως υπάρχουν εναλλακτικές ερμηνείες; Μήπως δεν έχει να κάνει με μένα;
Μήπως δε με αγριοκοίταξε και είναι απλά αφηρημένος;
Μήπως μου μίλησε άσχημα επειδή είναι εκνευρισμένος με κάτι που του συνέβη πιο πριν;
Μήπως δε με αποφεύγει αλλά έχει τις κλειστές του;
Ποια είναι η δική του καρφίτσα;
Δε θα είναι εύκολο. Προγραμματισμοί μιας ζωής δεν αλλάζουν απλά και μόνο επειδή θα πάρεις απόφαση να κάνεις κάτι άλλο. Ίσως μάλιστα χρειαστείς βοήθεια από κάποιον ειδικό. Όμως αν το θέλεις γίνεται.
Εδώ πρέπει να τονίσω πως δε θα ανεχτείς οποιαδήποτε συμπεριφορά σε μειώνει. Όμως αλλιώς θα βάλεις όρια αν το παίρνεις προσωπικά και αλλιώς αν καταλαβαίνεις ότι ίσως δεν έχει να κάνει με σένα.
Συμπέρασμα
1) Με εκνευρίζει κάποιος επειδή θεωρώ ότι το κίνητρό του ήταν να με πληγώσει.
2) Όσο περισσότερο με έχουν πληγώσει στο παρελθόν τόσο περισσότερο θα θεωρώ το κίνητρό του άλλου είναι να με πληγώσει και στο παρόν (αυτό το μοντέλο πρόβλεψής έχω αναπτύξει για τον κόσμο).
3) Αν καταφέρω να το αναγνωρίσω, τότε μπορώ να ψάξω συνειδητά για εναλλακτικές ερμηνείες για τα κίνητρα των συμπεριφορών των άλλων.
Βonus: αν καταφέρω να αρχίσω να βρίσκω τις εναλλακτικές ερμηνείες, θα αρχίσω να χτίζω ένα νέο μοντέλο πρόβλεψης για τους ανθρώπους.
Και θα αλλάξει η εικόνα μου για τον κόσμο.
Αλλά και για τον εαυτό μου…
Σου φάνηκε ενδιαφέρον το άρθρο που διάβασες; Τότε άφησε το email σου για να λαμβάνεις δωρεάν όλα τα νέα άρθρα!
Παρά πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σας.
Ξεφεύγει απο τα συνήθη, που ασχολούνται με τα ίδια θέματα… Κάθε φορά…
Ευχαριστώ πολύ! Προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα με διαφορετική και οπτική. Με κριτική ματιά. Χαίρομαι που σας φαίνεται ενδιαφέρουσα.
Αγαπητέ Δημητρη,
Συγχαρητήρια για το κείμενο σου.Ωραία προσέγγιση!!! Σε ευχαριστώ για την διαφορετική ματια σε ενα τόσο δύσκολο και” ευαίσθητο”κομματι των σχέσεων.Θα το προτείνω σε πολλους γνωστούς μου που συνήθιζαν να λειτουργουν όπως γραφείς.Τα ειπες όλα παλι.Πολλά ΜΠΡΑΒΟ. Καλό υπολοιπο Κυριακής.
Πολύ ενδιαφέρον το κείμενο όπως πάντα Δημήτρη μου …
Θέλω όμως να καταθέσω κάποια ερωτήματα που έχω εγώ ..
Μηπως είναι υπερβολή να σκεφτόμαστε ότι κάποιες άσχημες συμπεριφορές προς το πρόσωπο μας , είναι λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης ´η παρελθόντων βιωμάτων ;
Δεν γίνεται κάποιοι να έχουν υπαρξιακά προβλήματα και έχοντας θέσεις ισχύος ( γενικά) να φαίνονται με άσχημο τρόπο γιατί μπορεί να έχουν άσχημα συναισθήματα για εσένα και χωρίς να τους ενοχλήσεις τις περισσότερες φορές ;
Είναι λίγο επικίνδυνο και άδικο να ρίχνουμε το φταίξιμο πάντα σε εμάς και την οπτική γωνία που αντιλαμβανόμαστε τα πάντα γύρω μας .
Γιατί αν πρόκειται για άνθρωπο που μπορούμε να τον κρατήσουμε μακριά από τη ζωή μας , καλώς !!
Αν όμως δεν μπορούμε ;;; Τότε τι ;;
Προβληματισμοί δικοί μου 💆🏻♀️
Μπορεί να είναι και όπως το λες κάποιες φορές. Στο άρθρο προτείνω να λάβουμε υπ όψιν μας και αυτόν τον παράγοντα για να ξεκαθαρίσουμε τι συμβαίνει.
Ευχαριστω.!!!
Πολύ χρήσιμο… ήθελα να διαβάζω κάτι για το θυμό .. είμαι σπίρτο σε αυτό….δεν φωνάζω συζητάω αλλά….!
Ίσως και να διάβασες. Όπου ενόχληση βάλε θυμός. Το άρθρο είναι και για το θυμό! 🙂
Πολύ ωραίο, όπως πάντα! Παρακολουθώ τα άρθρα και όντως έχουν μια διαφορετική προσέγγιση από την συνήθη , είναι περιεκτικά και On to the point που λένε. Το συγκεκριμένο άρθρο είναι πάρα πολύ καλό για όσους έχουν υποστεί κάποιας μορφής καταπίεσης και ανοχής σε άσχημες συμπεριφορές. Εντόπισα κάποια χρήσιμα πράγματα και για μένα, όλοι έχουν υποστεί επιθέσεις στην ζωή μας και τις αναχθήκαμε για Χ, Ψ, λόγους. στην δουλειά , στις προσωπικές μας σχέσεις.
Να πω μόνο τούτο. Πως ενώ γνωρίζουμε οτι δεν είναι καλό για τον εαυτό μας να επιτρέπουμε άσχημες συμπεριφορές από τους άλλους, ωστόσο το τίμημα ΔΕΝ το γλιτώνουμε ΑΝ η διάρκεια αυτής της ανοχής είναι παρατεταμένη.
Ευχαριστούμε για άρθρα!!
Αν καταλαβαίνω την ερώτηση μου λες πώς δεν γλιτώνουμε το τίμημα της ανοχής των άσχημων συμπεριφορών όταν τις ανεχόμαστε παρατεταμένα. Το ότι τις ανεχόμαστε δε σημαίνει ότι δε μας ενοχλούν. Δεν τις έχουμε αποδεχτεί. Δεν έχουμε κάνει ειρηνη μαζί τους. Όχι ότι πρέπει να κάνουμε. Τις παίρνουμε προσωπικά και μας «καίνε». Είναι μόνο θέμα χρόνου λοιπόν μέχρι να μας κάψουν τόσο πολύ ώστε να το νιώσουμε έντονα.
Εξαιρετικό το άρθρο σας και πρακτικά νομίζω ότι είναι υποστηρικτικό .
Ευχαριστούμε !
Έχω διαβάσει αρκετά άρθρα σας ,αυτό με άγγιξε σε περίοδο που αντιμετωπίζω τέτοια κατάσταση ,προσπαθώ πάντα να σκέφτομαι ότι ο καθένας έχει τα θέματα του και να μην παίρνω προσωπικά μια άσχημη συμπεριφορά .αντιλαμβανομαι από προσωπική εμπειρία ότι όπως μεγαλώνουμε αποκτούμε και τα τραύματα της ψυχής μας .δυστυχώς θέλοντας να τα κρύψουμε η ακόμα καλύτερα να πείσουμε τους παντεσ Και εμάς τους ίδιους Ότι δεν υπάρχουν , έτσι μας φταίει οποιοσδήποτε άλλως τα φέρει στην επιφάνεια . Ζω μια παρόμοια κατάσταση τα τελευταία χρόνια που όμως όσο κιαν προσπαθώ να μην το παίρνω προσωπικά είναι φορές που πληγώνομαι και μου κρατάει τουλάχιστον μια μέρα ο θυμός και η απογοήτευση .σιγουρα θέλει δουλειά και εσωτερική αναζήτησή .εχω ζήτησει βοήθεια από ειδικό όμως ακόμα νιωθω άσχημα. Έχω και εγώ μια ερώτηση για εσάς ,θέλοντας να γίνω καλύτερος άνθρωπος και γονιός χωρίς να μεταφέρω παρόμοια τραύματα στα παιδιά μου, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταφέρει να μην υποφέρουν από τέτοια αισθήματα έστω με βοήθεια ειδικού .χωρις να χρειαστεί μια περιουσία σε συνεδρίες ;
Καταλαβαίνω τη δυσκολία που μου περιγράφετε και ευχαριστώ για το μοίρασμα. Είναι σχεδόν αδύνατον να μην στεναχωριόμαστε όταν κάποιος δικός μας άνθρωπος μας φέρεται άσχημα. Θέλει όρια και δεν είναι εύκολο πάντα να τα εφαρμόζουμε. Οι περισσότεροι δεν έχουμε μάθει. Ακόμα και αν βάζουμε όρια, όμως, πάλι θα επηρεαζόμαστε. Τα πάτε πάρα πολύ καλά αν σας κρατάει μια μέρα μόνο ο θυμός και η απογοήτευση. ΜΠΡΑΒΟ σας!
ο γραπτός σου λόγος πολύ κατανοητός…Αν ο ανθρωπος δεν κολλάει το μικρόβιο της αγάπης απο την μήτρα της μάνας αναγκάζετε να το πάρει απο την κοινωνία εκεί είναι τα δύσκολα …ο πρώτος έχει την αγάπη μέσα του και όσο και αν τον πληγώσεις αγάπη θα δίνει, ο δεύτερος που κάνει πέτσα την αγάπη ,αλίμονο αν τον γδάρεις,μίσος θυμό κακία,νεύρα θα εισπράξεις .. ..Το εμείς σε όλα κάνει την διαφορά σε όλα..Και τα θέλω των άλλων κάνουν την ζημια. Ας κάνουμε τον αγώνα μας για το εμείς ..
Ευχαριστώ πολύ για την άμεση ανταπόκριση ,χάρηκα πραγματικά με την απάντηση σας ,δεν γνώριζα ότι τα πάω καλά !!! Είχα διαβάσει ένα βιβλίο για πειθαρχία παιδιών χωρίς βία και φωνές ,είχε ένα μεγάλο κομμάτι που αναφερόταν στα Όρια .Ισως θα βοηθούσε να κατανοήσω πως πρέπει να βάζουμε Όρια και στους ενήλικες ,η ακόμα και στους εαυτούς μας .ελπιζω να μην παρανόησα .ευχαριστω και πάλι για την βοήθεια .
Πολυ καλη προσέγγιση. Μπορείτε να προτείνετε και τρόπους με τους οποίους βρίσκουμε γιατί δεν εκτιμάμε τον εαυτό μας;
Η απάντηση είναι στο παρακάτω άρθρο. Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας γιατί δε μας αγάπησαν κι εμάς όπως το είχαμε ανάγκη όταν ήμασταν μικρά παιδιά.
https://dimitrisflamouris.com/2019/04/21/esoteriki-foni/
Δημητρη καλησπερα!εδω κ λιγο καιρο αρχισα να διαβαζω αυτα π γραφεις κ μου αρεσουν πολυ,ταυτιζομαι με πολλα απο αυτα!!θ ηθελα ομως να αναφερεις κ κατι π να αφορα τη δυσκολια να διαχειριστεις γεγονοτα χαρουμενα που αντι ν σε κανουν να χαιρεσαι,αντιθετα σε γεμιζουν αγχος οπως για πχ.η αποκτηση ενος παιδιου
Μαλλον για ν γινω πιο συγκεκριμενη,η πολλη χαρα ν συνοδευεται παραλληλα με πολυ αγχος
Χρόνια ψάχνω να βρω τι με ενοχλεί στις συμπεριφορές των άλλων και έτσι κάποιες φορές εκνευρίζομαι πολύ, χωρίς όμως σοβαρό λόγο. Η προσέγγιση σας είναι πολύ ενδιαφέρουσα και θα προσπαθήσω να εντρυφήσω σ’ αυτήν.
Σας ευχαριστώ!!!
Χαίρομαι που βρίσκεις κάτι διαφορετικό και πιθανώς χρήσιμο. Καλή πνευματική διείσδυση!
Μαλακίες τούμπανα! Εσύ, που έγραψε το άρθρο είσαι άσχετος από ψυχολογία και λες ασυναρτησίες! Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που έχουν πρόθεση και να προσβάλλουν και να μειώσουν και να εξευτελίσουν και πολλά άλλα. Το βιώνουμε καθημερινά. Και μας βγάζεις και φταίχτες κι από πάνω;;;;;;; Ότι εμείς αντιλαμβανόμαστε εχθρικά τη συμπεριφορά, επειδή είχαμε κόμπλεξ από τα παιδικά μας χρόνια;;;;;;;; Είναι το γνωστό blame victing όπου πάντα φταίει το θύμα είτε το σκυλοβρίσουν, είτε το ξυλοφορτώσουν είτε το βιάσουν καμιά εικοσαριά νοματαίοι! Πανάθλιε αρθρογράφε, να σε βάλουν δικαστή να αθωώνεις τους δράστες και να λες ότι δεν είχαν κακή πρόθεση, αλλά το θύμα την εξέλαβε ως εχθρικότητα!!! Πού σας βρίσκουν όλους τους αστοιχείωτους και σας βάζουν να γράφετε ένα σωρό κοτσάνες!!!
Έχεις δίκιο ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν να προσβάλουν και να εξευτελίσουν. Το άρθρο δεν αναφέρεται στο victim blaming (στο οποίο εικάζω ότι αναφέρεσαι) αλλά στο πώς δε θα παρεις προσωπικά την επίθεση κάποιου. Πχ εσυ μου επιτίθεσαι και με προσβάλεις αυτή τη στιγμή. Εγώ όμως δεν το παίρνω προσωπικά, διότι νιωθω καλά με μένα. Οπότε υποθέτω ότι το άρθρο χτύπησε κάποιο νεύρο δικό σου και έτσι εξηγώ τη συμπεριφορά σου. Δε λέω ότι φταίω εγώ.
Ευχαριστώ για το παράδειγμα που προσφέρεις και ελπίζω να γίνεται πιο κατανοητό το νόημα του άρθρου.
Nai sosta kai oloi oi palavoi ekei exo den eine palavoi ftaiei o tropos p skeftome
Οι παλαβοί είναι αυτοί που είναι. Αν για σένα είναι όλοι παλαβοί όμως, τότε ίσως το άρθρο έχει κάτι να σου πει. Επίσης αν διαβάσεις το άρθρο με την καρφίτσα, τότε θα δεις πώς να παραμένεις ήρεμος και με τους παλαβούς όπως τους λες.