16 σημάδια ότι είσαι συναισθηματικά ώριμος

Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!

Όλοι θα θέλαμε να είμαστε ώριμοι συναισθηματικά. Λίγοι όμως τα καταφέρνουν. Πώς θα ξέρουμε ότι έχουμε πλησιάσει τον επιθυμητό στόχο;

• 1) Συνειδητοποιείς πως οι περισσότερες από τις άσχημες συμπεριφορές των άλλων πηγάζουν από το φόβο και το άγχος τους. Όχι από την κακία ή τη χαζομάρα τους, όπως ίσως τώρα έχεις την τάση να κάνεις.
• 2) Σταματάς να θεωρείς πως είσαι ένας καλός άνθρωπος που έχει συνήθως δίκιο και δεν πιστεύεις πια πως ο κόσμος αποτελείται από τέρατα και από ηλίθιους. Είσαι λιγότερο απόλυτος. Τα πράγματα δεν είναι πια τόσο άσπρο-μαύρο όσο πίστευες στην αρχή.

• 3) Αντιλαμβάνεσαι πως κάποιες φορές κάνεις κάτι λάθος. Με κουράγιο αρχίζεις να κάνεις κάτι πιθανώς καινούριο για σένα. Ζητάς συγνώμη.
• 4) Νιώθεις καλύτερα για το ποιος είσαι. Όχι επειδή πιστεύεις ότι είσαι κάτι εξαιρετικό. Αλλά γιατί κατανοείς πως και όλοι οι υπόλοιποι είναι το ίδιο φοβισμένοι, μόνοι και ανόητοι ανά φάσεις όσο και εσύ. Όλοι προχωράμε λίγο πολύ στα χαμένα σε αυτή τη ζωή. Και δεν πειράζει.
• 5) Συγχωρείς τους γονείς σου γιατί συνειδητοποιείς ότι δε σε έφεραν στον κόσμο για να σε προσβάλουν. Ανέλαβαν μια ευθύνη απίστευτα δύσκολη για εκείνους και ταυτόχρονα πάλευαν με τους δικούς τους δαίμονες. Από τους δικούς τους γονείς. Δεν είναι εύκολο να είσαι άνθρωπος. Ο θυμός μπορεί να μετατραπεί σε συμπόνοια και θλίψη.
• 6) Μαθαίνεις πως ό,τι σκέφτεσαι δεν μπορεί να κατανοηθεί αυτόματα από τους άλλους. Συνειδητοποιείς ότι δυστυχώς θα χρειαστεί να εκφράσεις τα συναισθήματά σου και τις προθέσεις σου με τη χρήση λέξεων. Δεν μπορείς να κατηγορείς τους άλλους ότι δεν καταλαβαίνουν τι τους λες, μέχρι να τους το πεις ήρεμα και ξεκάθαρα.

• 7) Σταματάς να πιστεύεις και να κυνηγάς την τελειότητα σε κάθε τομέα της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι, τέλειες δουλειές ή τέλειες ζωές. Αντί γι αυτό αρχίζεις και εκτιμάς αυτό που ο ψυχαναλυτής Donald Winnicott ονόμαζε «καλούτσικο» (good enough). Συνειδητοποιείς ότι πολλά πράγματα στη ζωή σου είναι απογοητευτικά, αλλά ταυτόχρονα «καλούτσικα». Δεν πειράζει.
• 8) Αρχίζεις και γίνεσαι λίγο πιο απαισιόδοξος για το πώς θα έρθουν τα πράγματα στη ζωή σου. Έτσι γίνεσαι πιο υπομονετικός, πιο συγχωρητικός, πιο ευγενικός. Χάνεις λίγο από την πίστη σου στο ιδανικό και έτσι γίνεσαι κάπως λιγότερο ενοχλητικός στους γύρω. Δε θα λες πια ατάκες όπως η παρακάτω…

• 9) Συνειδητοποιείς ότι κάθε ελάττωμα ενός ανθρώπου συνδέεται και σε ένα καλό χαρακτηριστικό του. Μπορεί κάποιος να είναι εκνευριστικός με την καθαριότητα, αλλά είναι πολύ ακριβής και οργανωμένος και μπορείς να στηριχτείς επάνω του. Μπορεί κάποιος να είναι πολύ ακατάστατος, αλλά είναι και πολύ δημιουργικός και οραματιστής ταυτόχρονα. Αντιλαμβάνεσαι πραγματικά ότι δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι και ότι κάθε δύναμη σχετίζεται άμεσα με μια αδυναμία.
• 10) Ερωτεύεσαι λίγο πιο δύσκολα. Ίσως να μην είναι τόσο εύκολο στην αρχή. Όταν ήσουν λίγο πιο ανώριμος, μπορούσες να ερωτευτείς σε μια στιγμή. Τώρα αντιλαμβάνεσαι πως όλοι οι άνθρωποι, όσο εκθαμβωτικοί κι αν είναι στην αρχή, θα είναι αρκετά δύσκολοι αν λίγο τους πλησιάσεις. Αρχίζεις και γίνεσαι πιο πιστός σε αυτό που ήδη έχεις στη ζωή σου. Συνειδητοποιείς (όπως αναλύω διεξοδικά στο βιβλίο μου) ότι έρωτας και υγιής σχέση σπάνια συμβαδίζουν.

• 11) Κατανοείς ότι και εσύ είσαι αρκετά δύσκολος. Όταν συναντάς έναν καινούριο άνθρωπο, τον προειδοποιείς και του λες σε ποιες καταστάσεις, θα μπορούσες να του κάνεις τη ζωή δύσκολη.
• 12) Καταλαβαίνεις ότι η ωριμότητα σημαίνει να κάνεις ειρήνη με κάποια παιδιάστικα χαρακτηριστικά σου, τα οποία μάλλον θα παραμείνουν για πάντα. Δεν επιθυμείς να φέρεσαι ενήλικα σε κάθε περίσταση. Κάποιες φορές θα βγαίνει το τρίχρονο μέσα σου. Όταν αυτό συμβαίνει, το καταλαβαίνεις και το φροντίζεις όπως το έχει ανάγκη.

• 13) Σταματάς να περιμένεις να νιώσεις ευτυχισμένος αν πετύχεις κάποιον σημαντικό στόχο. Αντιλαμβάνεσαι πως η ευτυχία μετριέται σε λεπτά. Στα μικρά πράγματα. Είσαι πολύ ευχαριστημένος αν μια μέρα περάσει και τίποτα δεν πάει ιδιαίτερα στραβά. Αρχίζεις και προσέχεις τα λουλούδια και τον νυχτερινό ουρανό. Και όλες τις μικρές χαρές της ζωής.
• 14) Γίνεσαι καλύτερος στο να ακούσεις ανατροφοδότηση. Σταματάς να θεωρείς πως όποιος σου ασκεί κριτική, είτε το κάνει για να σε υποτιμήσει, είτε κάνει λάθος. Δέχεσαι πως δε θα ήταν κακή ιδέα να ακούσεις τι σου λένε και να το πάρεις σοβαρά υπ όψιν. Αρχίζεις και συνειδητοποιείς πως μπορείς να ακούσεις κριτική και να επιβιώσεις, χωρίς να βάλεις την πανοπλία σου ή να αρνηθείς ότι υπήρξε πρόβλημα.
• 15) Αρχίζεις και αναγνωρίζεις πώς το δικό σου παρελθόν έχει επηρεάσει το πώς βλέπεις τον κόσμο και παίρνεις μέτρα ώστε να διορθώσεις τις παραμορφώσεις που προκαλεί. Αντιλαμβάνεσαι πως εξαιτίας του πώς πήγε η παιδική σου ηλικία, έχει μια προδιάθεση να υπερβάλλεις σε ορισμένες περιπτώσεις. Αρχίζεις και είσαι καχύποπτος για τις αυτόματες αντιδράσεις σου. Κάποιες φορές δεν είναι καλή ιδέα να ακολουθείς το ένστικτό σου και να ακολουθείς την καρδιά σου…

• 16) Συγχωρείς τον εαυτό σου περισσότερο για πράξεις του παρελθόντος. Δεν κατηγορείς και δε μαστιγώνεις τον εαυτό σου. Τόσο μπορούσες τότε. Επεξεργάζεσαι την εμπειρία, όμως και μαθαίνεις το μάθημα που εμπεριέχει, ώστε ιδανικά να μην πονέσεις ξανά στο μέλλον.

Είναι δύσκολος ο δρόμος για την ενηλικίωση. Αξίζει όμως να βάλουμε σκοπό, το να αρχίσουμε να τον ακολουθούμε!

Το άρθρο είναι βασισμένο σε βίντεο του School of life

Αφήνεις email, σου έρχονται όλα τα νέα άρθρα. Απλά πράγματα!

Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!