Είναι ένα ταξίδι όνειρο ζωής για όσους αγαπούν τη φύση. Είναι ένα ταξίδι όνειρο ζωής για όσους αγαπούν το κρασί. Αν αγαπάς και τα δυο τότε το ταξίδι έχει όλα τα εχέγγυα να γίνει μια από τις πιο αξέχαστες εμπειρίες!
Φτάσαμε στο Christchurch και το πρώτο πράγμα που κάναμε (αφού παραλάβαμε το αυτοκίνητο-τροχόσπιτο) ήταν φυσικά να πάμε σούπερ μάρκετ για να ψωνίσουμε τα απαραίτητα…
Οι ποικιλίες Pinot Noir και Sauvignon Blanc δίνουν ιδιαίτερα εκφραστικά κρασιά στη Νέα Ζηλανδία, οπότε το ψυγείο μας γέμισε αμέσως. Όντας πλήρως εξοπλισμένοι ήταν ώρα να πάρουμε τους δρόμους. Φύγαμε!!
Είναι απίστευα μαγευτική η οδήγηση σε αυτή τη χώρα. Ατελείωτοι δρόμοι με τοπία εκπληκτικά, κατάλληλα για ταπετσαρία υπολογιστή, σε κάθε στροφή. Αν και καλοκαίρι τα βουνά φιλοξενούσαν το χιόνι ακόμα στις κορφές τους.
Η εναλλαγή των λιμνών και των πεδιάδων εξασφαλίζει την παραμονή του ενθουσιασμού του ταξιδιώτη σε επίπεδα επικίνδυνα για την ηρεμία.
Όταν ήταν ώρα για την πρώτη στάση για ύπνο το σημείο όπου σταματήσαμε ήταν ανάλογης φυσικής ομορφιάς.
Καλοκαίρι χωρίς παγετώνα δε γίνεται… Ο Franz Josef Glacier ήταν ο πρώτος και ο πιο εντυπωσιακός που είδαμε.
Ο παγετώνας που σέβεται τον εαυτό του όμως έχει και τον φύλακά του. Ευτυχώς είναι φιλικός και σου επιτρέπει να τον χαιρετήσεις!
Ο παγετώνας αυτός είναι ένας από τους πολύ λίγους στον κόσμο ο οποίος καταλήγει σε ένα τροπικό δάσος! Ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο. Στη βάση αυτού του δάσους υπήρχε ένα camping όπου τα caravans μπορούν να μείνουν.
Εκεί μείναμε και εμείς και γιορτάσαμε τα Χριστούγεννα με τον παραδοσιακό τρόπο των campers. Bbq και καλό κρασί!
Συνεχίζοντας το ταξίδι στο μαγικό κόσμο της Νέας Ζηλανδίας βρεθήκαμε στα φιορδς του Νότιου νησιού. Στο Doubtful Sound συγκεκριμένα, το οποίο είναι το μεγαλύτερο της χώρας. Η θάλασσα εισέρχεται στη στεριά και τη σμιλεύει δημιουργώντας ένα μοναδικό τοπίο σαν αποτέλεσμα (στο βάθος)…
Μέσα στο φιορδ αν είσαι τυχερός μπορείς να συναντήσεις τα πλάσματα με τη μεγαλύτερη συναισθηματική νοημοσύνη από κάθε άλλο ζώο, εκτός του ανθρώπου. Τα δελφίνια. Αν και είμαι σίγουρος ότι όλοι ξέρουμε και από κάποιον ο οποίος θα είχε πολλά να μάθει από ένα δελφίνι στο θέμα αυτό…
Στην έξοδο του φιορδ, μπαίνοντας στη θάλλασα της Τασμανίας συναντήσαμε ένα μικρό νησάκι με νωχελικούς κατοίκους να λιάζονται και να απολαμβάνουν τον καλοκαιρινό ήλιο. Οι φώκιες έχουν πάντα τους δικούς τους ρυθμούς.
Εκτός από παραδεισένια φύση όμως, η χώρα είναι παράδεισος και για όσους αγαπούν τα extreme sports. Μια πιο χαλαρή νομοθεσία από άλλες χώρες έχει επιτρέψει την άνθηση των σπορ αυτών και κυνηγοί της αδρεναλίνης από όλον τον πλανήτη συρρέουν για να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό. Δε θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε εξαίρεση και δοκιμάσαμε κι εμείς. Ίσως να μην είναι τόσο πρωτότυπος ο αετός αλλά εμάς μας άρεσε πολύ!
Ως ο τολμηρός της παρέας αποφάσισα να δοκιμάσω για πρώτη φορά το bunjee jumping. Επειδή είχε σειρά προτεραιότητας όμως, ο καλύτερος τρόπος να περιμένεις να έρθει η σειρά σου ήταν να κάνεις κάτι εξίσου διασκεδαστικό. Να κατέβεις δυο πίστες με ένα ειδικά σχεδιασμένο πλαστικό καρτ, το οποίο λειτουργεί αποκλειστικά με τη βαρύτητα.
Επιτέλους ήρθε η ώρα για το jump. Το αποτέλεσμα; Όπως δείχνει το χαμόγελό μου, η πρώτη μου φορά με εξίταρε τόσο πολύ που η δεύτερη ακολούθησε αμέσως μετά!
Αν αναρρωτιέστε που συμβαίνουν όλα αυτά η απάντηση είναι στην Μέκκα των extreme sports. Την Queenstown!
Δεν είναι μόνο τα extreme sports που εντυπωσιάζουν, όμως. Στο Puzzling world μπαίνεις σε ένα κόσμο γεμάτο με περίεργα φαινόμενα και ψευδαισθήσεις που παγιδεύουνε το νου. Ισορροπείς εκτός ισορροπίας,
και αλλάζεις μέγεθος με περισσή ευκολία!
Το Puzzling World βρίσκεται στη λίμνη Wanaka, όπου μείναμε δυο βράδια. Το πρώτο ήταν ήρεμο, κοντά στη λίμνη. Μαγειρική εντός του αυτοκινήτου
και μετά απόλαυση στο τραπεζάκι μας…
Το δεύτερο βράδυ όμως, ήταν η Πρωτοχρονιά. Έτσι η έξοδος ήταν επιβεβλημένη…
Συνεχίζοτνας τη διαδρομή προς το βόρειο νησί επισκεφθήκαμε το Mount Cook. Η διαδρομή προς το βουνό ήταν από τις πιο όμορφες που έχω δει στη ζωή μου. Η λίμνη αυτή (Lake Pukaki) έχει κάποια μεταλλικά στοιχεία τα οποία της δίνουν αυτό το έντονο τυρκουάζ χρώμα, που συναντάει κανείς κυρίως στη Λευκάδα.
Βραδυνό σε ξενοδοχείο τη μέρα εκείνη για να ξεφύγουμε λίγο από το διαιτολόγιο του αυτοκινήτου και το παιχνίδι του ήλιου με την κορυφή του βουνού Aoraki μας προσέφερε ένα διαφορετικό αλλά εξίσου ρομαντικό ηλιοβασίλεμα.
Την επόμενη μέρα μας περίμενε ένα από τα ομορφότερα τοπία που συναντήσαμε στη Νέα Ζηλανδία. Μια λίμνη παγετώνα. Το γκρίζο στο βάθος της εικόνας είναι ο παγετώνας (κάτω από τα χώματα), ο οποίος λιώνει σταδιακά και σχηματίζει τη λίμνη αυτή.
Τελευταίο βράδυ στο κρύο, με εξωτερική θερμοκρασία 8 βαθμούς αλλά και με πολλά κουνούπια
Κινούμενοι πάντα προς το ζεστότερο Βορρά φτάσαμε στις περιοχές των αμπελιών. Κάποια όχι τόσο γνωστά, όπως το Brancott Estate πιο κάτω
Και κάποια γνωστότερα στους οινόφιλους, όπως το Cloudy Bay.
Τα φλις και τα μακριά παντελόνια έδωσαν τη θέση τους στα σορτς και από τα extreme sports το ρίξαμε στο διθέσιο ποδήλατο.
Τολμήσαμε μέχρι και το μπάνιο. Οι παραλίες της Νέας Ζηλανδίας παρουσιάζουν πολύ έντονα το φαινόμενο της παλίρροιας. Η θάλασσα στην παρακάτω φωτογραφία βγαίνει μέχρι έξω ενώ στην επόμενη, τραβηγμένη τρεις ώρες μετά, η θάλασσα είχε τραβηχτεί τουλάχιστον 150 μέτρα προς τα μέσα.
Εμάς δε μας σταμάτησε αυτό βέβαια από να απολαύσουμε το αγαπημένο μας Αυστραλιανό κρασί by the beach. Art de la table by Σοφία!!
Είμαστε πλέον στο βόρειο νησί και τραβάμε γραμμή για τους Μαορί. Είναι οι ιθαγενείς της Νέας Ζηλανδίας οι οποίοι κατάφεραν και έφεραν ειρήνη με τους Ευρωπαίους βαρβάρους με πολύ πιο ισότιμους όρους από όσο οι Αυστραλοί αυορίγινες ομότιμοί τους. Διατηρούν τα δικά τος χωριά στην περιοχή της Ροτορούα. Η γη εκεί είναι πλούσια σε φυσικές πηγές θερμού αερίου. Ενώ το θέαμα μπορεί να φαίνεται εντυπωσιακό η μυρωδιά της ατμόσφαιρας δε σε προέτρεπε να γεμίσεις τα πνευμόνια σου (εκτός αν σου αρέσει το άρωμα: κλούβιο αυγό)
Τους Μαορί δεν τους ενοχλεί τόσο πάντως και χτίζουν τα χωριά τους όπως και παλαιότερα γύρω από τις πηγές αυτές. Τις χρησιμοποιούν μάλιστα για φούρνουνς μαγειρέματος αλλά και για θέρμανση σπιτιού και θερμά λουτρά.
Είναι γνωστοί ως καλοί πολεμιστές και συνήθιζαν να τρομάζουν τους αντιπάλους τους στη μάχη βγάζοντας τη γλώσσα και γουρλώνοντας τα μάτια. Μια αποτυχημένη προσπάθεια μίμησης της γκριμάτσας αυτής βλέπετε παρακάτω.
Λίγο έμενε ακόμα μέχρι την κορυφή του νησιού αλλά ο δρόμος ήταν διακοσμημένος με εξαιρετικά τοπία.
Προτελευταία στάση το Hobbiton. Το χωριό των hobbits από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Το στούντιο σετ έχει παραμείνει όπως στις ταινίες, ενώ ακόμα καλλιεργούνται λαχανικά στους κήπους. Τα σπίτια αποτελούνται μόνο από την πρόσοψη και δεν έχουν βάθος.
Έχουν όμως υπέροχους κήπους με τα εργαλεία και όλα τα αξεσουάρ έτοιμα προς χρήση!
Από τα βουνά και τις λίμνες, στη θάλασσα, στους Μαορί και στα hobbits. Ένα μόνο σημείο της καταπληκτικής αυτής χώρας δεν εξερευνήσαμε. Το βυθό της. Δυο μέρες πριν φύγουμε το κάναμε και αυτό στο Knights Point. Θεωρείται ένα από τα 10 καλύτερα dive sites σε εύκρατα κλίματα από πολλούς ειδικούς. Δυστυχώς δε μας έκανε τη χάρη να μας αποκαλύψει το μεγαλείο του, αλλά εμείς δε χάσαμε το χαμόγελό μας.
Νέα Ζηλανδία σε ευχαριστούμε για όλα!
Αφήνεις email, σου έρχονται όλα τα νέα άρθρα. Απλά πράγματα!
Πολύ παραστατική η ξενάγηση ,γεμάτη εικόνες και πολύ ενθουσιασμό!
Να περνάτε πάντα όμορφα!
Αναμονή για τις ταξιδιωτικές εμπειρίες από την Αγία Πετρούπολη!
Φιλιά στους δυό σας
Μαλβίνα.
Δημήτρη, μου έδωσε χαρά που ταξίδεψα Μαζί σας στο τόσο ιδιαίτερα ξεχωριστό δικό σας ταξίδι . . . . .πανέμορφες φωτογραφίες !!!!!Να σας ευχαριστήσω και εύχομαι σε επόμενα ονειρεμένα ταξίδια ζωής σας…………….Να περνάτε υπέροχα !!!!!Φιλιά !
Μπράβο σας! Και ευχαριστούμε πολύ για το μοίρασμα. Καλη και περπετειώδη συνέχεια.