≡ Menu

Πώς να επιτύχεις στη ζωή

Ψυχο-λογικό blog
Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!

Η κοινωνία μας έχει ένα συγκεκριμένο τρόπο να κρίνει και να κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους σαν πετυχημένους ή αποτυχημένους. Και αυτός ο τρόπος μας οδηγεί σε ατυχή ψευδή συμπεράσματα για τον εαυτό μας…

Συνήθως θεωρούμε πως η ζωή είναι ένας αγώνας. Δηλαδή, ΕΝΑΣ αγώνας. Η απλότητα του συλλογισμού μας επιτρέπει να κατατάξουμε τους ανθρώπους (αλλά και τον εαυτό μας) στην κλίμακα επιτυχίας.

Όμως είναι όντως έτσι;

ΟΧΙ!

Η πολύπλοκη αλήθεια

Η ζωή είναι πιο πολύπλοκη από ό,τι το μυαλό μας θα ήθελε να είναι. Η ζωή μας αποτελείται από αμέτρητους αγώνες, σε διαφορετικούς τομείς, που γίνονται ταυτόχρονα και ο κάθε αγώνας έχει διαφορετικά έπαθλα.

Υπάρχει ο αγώνας για τα χρήματα, τη φήμη και τη δόξα φυσικά και αυτός είναι ο αγώνας που ελκύει πάρα πολλούς θεατές. Είναι ο βασικότερος αγώνας σύμφωνα με τον οποίο δυστυχώς τείνουμε να κατηγοριοποιούμε τον εαυτό μας αλλά και τους άλλους. Στους ανθρώπους μας αρέσει η απλότητα. Να ξέρουμε που στεκόμαστε, γιατί αυτό μας δίνει μια αίσθηση ελέγχου. Αλλά η ζωή δεν είναι απλή, όσο και αν θα θέλαμε να ήταν και όσο και αν παρουσιάζεται έτσι διαρκώς από όλους.

Πέρα από τον αγώνα για χρήματα και δόξα υπάρχει και ο αγώνας για το ποιος θα παραμένει πιο ήρεμος την ώρα της απογοήτευσης και της αναμπουμπούλας, ο αγώνας για το ποιος είναι πιο ευγενικός με τα παιδιά, ο αγώνας για το ποιος είναι πιο υποστηρικτικός σε μια φιλία, για το ποιος μπορεί να ακούσει καλύτερα τον συνάνθρωπό του, για το ποιος μπορεί να νοιαστεί περισσότερο για το περιβάλλον, για το ποιος παρατηρεί καλύτερα τον βραδινό ουρανό, ή για το ποιος μπορεί να αντλήσει περισσότερη ευχαρίστηση από ένα καρπούζι.

Όσο και αν θέλουμε να κατατάξουμε τους ανθρώπους σε μια ιεραρχία στη ζωή, η αλήθεια είναι πολύ πιο πολύπλοκη.

Όλα έχουν συνέπειες

Απλά δε γίνεται να κερδίζουμε σε κάθε αγώνα. Όχι μόνο αυτό, αλλά η επιτυχία μας σε ένα τομέα μπορεί να επηρεάζει την επιτυχία μας σε άλλους πολύ σημαντικούς τομείς. Αν έχεις μεγάλη επαγγελματική επιτυχία στην εταιρεία σου, μάλλον θα αποτυγχάνεις στον αγώνα της προσοχής που δίνεις στα παιδιά σου, στο πόσο χώρο αφιερώνεις σε φίλους ή χόμπι και στο πόση ευχαρίστηση αντλείς από έναν όμορφο κήπο.

Αν είσαι πολύ πετυχημένος στον αγώνα της φήμης, τότε είναι πολύ πιθανό να μην κερδίζεις στον αγώνα της υπομονής γύρω από τρίχρονα παιδιά ή στο αγώνα του πόσο ποιοτικό χρόνο περνάς με τον εαυτό σου. Δεν μπορούμε να κάνουμε τα πάντα.

Όλα έχουν συνέπειες. Κάθε όραμα επιτυχίας κάπου αποτυγχάνει.

Έχω γράψει πολλές φορές πόσο ταλαιπωρημένος άνθρωπος ήταν ο Καζαντζάκης, πόσα θέματα με την οικογένειά του είχε ο Steve Jobs, πόσα θέματα είχε ο Έντισον, ο Αϊνστάιν και ο Νεύτωνας. Δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα.

Στο πολύ επικίνδυνο βιβλίο «Το κλαμπ των 5πμ» οι μαθητές του τιτανοτρισμέγιστου (αλλά και εξαιρετικά συναισθηματικά μόνου) “Γκουρού”, ο ζωγράφος και η επιχειρηματίας, στο τέλος παντρεύονται (ωωω τι γλυκό…) και αυτός γίνεται σούπερ καλλιτέχνης, εκείνη σούπερ επιχειρηματίας, έχουν φαναστικές καριέρες, τρέχουν μαζί μαραθώνιους και κάνουν και παιδί. Έλεος… Άραγε το παιδί ποιος το προσέχει; Πώς μεγαλώνει αυτό το καημένο με τόσο υπερ-απασχολημένους γονείς; Ποιον δουλεύουμε επιτέλους;

Δεν είναι έτσι η ζωή. Δεν μπορείς να πετυχαίνεις σε κάθε αγώνα της ζωής. Δε γίνεται.

Αλλά δεν πειράζει. Αν δεν μπορείς να πετυχαίνεις σε κάθε αγώνα, τότε αυτό σημαίνει πως δεν μπορεί να αποτύχεις και σε κάθε αγώνα της ζωής… Η ζωή δεν είναι δίαθλο ή τρίαθλο. Είναι δισεκατομμυρίαθλο.

Μπορεί να μην μπορείς να συναγωνιστείς στον αγώνα για χρήματα και φήμη, αλλά μπορείς ακόμα να αγωνιστείς επάξια στον αγώνα για ευγένεια, φιλία και συγχώρεση. Πάρα πολλοί που πετυχαίνουν στον αγώνα του πλούτου αποτυγχάνουν σε αυτούς τους πιο ευγενείς αγώνες.

Μπορείς ακόμα να κερδίσεις στον καθόλου ασήμαντο αγώνα του να περνάς καλά όταν είσαι μόνος σου, ή στον αγώνα του να κοιμάσαι αρκετές ώρες τα βράδια χωρίς άγχος, ή του να είσαι δημιουργικός στον ελεύθερο χρόνο σου, αφού έχεις κερδίσει στον πολύ δύσκολο αγώνα του να έχεις ελεύθερο χρόνο…

Δεν αποτυγχάνεις ποτέ σε όλα. Δεν μπορείς να αποτύχεις στη ζωή. Απλά δε γίνεται.

Όταν ένας αγώνας δεν πηγαίνει καλά, τότε υπάρχουν τόσοι πολλοί άλλοι εξίσου καίριοι και ουσιαστικοί αγώνες στους οποίους αξίζει να δοκιμαστείς. Στο να έχεις χιούμορ, να έχεις ευγνωμοσύνη, να μπορείς να απολαμβάνεις τα μικρά, να βάζεις πίσω τα παλιά, να προστατεύεις τη φύση και στο να είσαι συνεπής.

Αυτοί είναι οι γεμάτοι αρετή, έντιμοι αγώνες στους οποίους όσοι νιώθουμε ότι αποτύχαμε μπορούμε επιτέλους να μάθουμε να κερδίζουμε…

Βασισμένο σε βίντεο του School of Life

Σου φάνηκε ενδιαφέρον το άρθρο που διάβασες; Τότε άφησε το email σου για να λαμβάνεις δωρεάν όλα τα νέα άρθρα!

Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!
{ 2 comments… add one }
  • ΜΑΡΙΑ ΒΕΡΟΓΚΟΥ July 17, 2022, 9:20 am

    Υπέροχο το άρθρο σας.Διάβασα τα δύο τελευταία βιβλία σας και ειδικά το παράδοξο μονοπάτι με απελευθέρωσε από τον τρόπο σκέψης που προσπαθούν να μας περάσουν για την ευτυχία,τη θετική σκέψη και όλα αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε ένα τίποτα!! Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας!!

  • Νικόλ July 17, 2022, 9:37 am

    Καλησπέρα Δημήτρη η ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ!
    ΟΤΙ ΠΡΟΤΙΜΑΣ!!!
    Φοβερό το κείμενο σου… Μπράβο Δημήτρη…
    Μου φαίνεται ότι είτε, έχεις αλλάξει τον τρόπο γραψιματος σου είτε η ίδια αντιλαμβάνομαι καλύτερα τα κείμενα σου…
    Η ζωή είναι όντως ένας καθημερινός αγώνας, με πολλαπλές μάχες σε όλα τα επίπεδα.. Η ίδια θα μιλήσω από την εμπειρία μου.. Όταν ήμουν 24 ώρες το 24ωρο σε εργασία ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ και άκουγα, εντός εισαγωγικών και παράπονα κιόλας,… από οικογένεια και φίλους!!!! Ήμουν στην κυριολεξία ΔΟΥΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ…
    Όταν έμεινα άνεργη στην αρχή φαινόταν ιδανικό στο μυαλό μου διότι επιτέλους θα είχα ελευθερο χρόνο να κάνω όσα δεν μπορουσα όντας, εργαζόμενη… Ξαφνικά δεν ήξερα πως να διαχειριστώ τόση ελευθερία εντός εισαγωγικών!!! Όλοι εργάζονταν, χρόνο δεν είχανε ουτε για συνομιλία στο τηλέφωνο, κλπ… Αισθάνθηκα αποκομμένη από όλα και όλους!!!! Σαν συνταξιουχος ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΤΑΞΗ, ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ και να το ακουω και απο συγγενείς κιόλας… ΕΙΣΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΗ… Αυτό με ενόχλησε πολυ αλλά και με πεισμωσε ταυτόχρονα για να αρχίζω εντατικά να ψάχνω για εργασία… χωρίς αποτελέσματα!
    Γιατί τα γραφω όλα αυτά;;; Διότι πράγματι άλλου χάνεις άλλου κερδίζεις στην ζωή αυτή… Αυτό είναι γεγονός!!! Αυτή η απομόνωση με οδήγησε να ” ψαχτω “περισσότερο, να δω την ζωή με άλλο μάτι, να αναθεωρησω πολλά και διαφορα… Κάθε κατάσταση όσο άσχημη και εάν είναι, στο τέλος παραδεχεσαι ΟΤΙ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙΣ… ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙΣ, ΤΡΕΛΑΙΝΕΣΑΙ ΚΛΠ..
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΚΑΘΑΡΑ, ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΕ ΚΑΘΑΡΟ ΜΥΑΛΟ….
    ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΟΛΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ… ΚΑΙ ΕΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙΣ…
    ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ!!! Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ… ΖΗΣΤΕ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΕΠΙΒΙΩΣΤΕ…
    ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

Leave a Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Χαρά μοιρασμένη, δυο φορές χαρά!