«Νιώθω την ένταση στη σχέση μας» μου είπε ένας θεραπευόμενος. «Μου βγαίνουν νεύρα και αυτό δεν είναι καλό» συμπλήρωσε.
«Πολύ χαίρομαι για τα νεύρα» απάντησα εγώ.
Σε κανέναν (σχεδόν) δεν αρέσει να καβγαδίζει. Και σε μια σχέση οι εντάσεις και οι καβγάδες είναι αναπόφευκτοι. Μάλιστα όχι μόνο είναι αναπόφευκτοι. Είναι επιθυμητοί. Αν σε μια σχέση δεν υπάρχουν εντάσεις, αυτό είναι πολύ ύποπτο. Κάτι δεν πάει καλά εκεί.
Δε γίνεται να μη σου σπάει ενίοτε τα νεύρα ο σύντροφός σου.
Ο λόγος είναι ότι όσο πιο κοντά έρχεσαι με έναν άνθρωπο, τόσο πιο πιθανό είναι πράγματα στη σχέση να σε ενοχλούν.
Με έναν φίλο έρχεστε σε επαφή 1-2 φορές το μήνα ίσως για δυο ώρες που θα πιείτε ένα καφέ ή ένα κρασί. Η επαφή είναι ελάχιστη. Θα πείτε τα νέα σας και θα κουβεντιάσετε. Δεν έχετε να χωρίσετε και κάτι. Δεν έχεις επενδύσει πολλά επάνω του. Κανείς δε θέλει να περάσει δυο ώρες δυσάρεστες και θα αποφύγετε πιθανώς θέματα που πονάνε στο μεταξύ σας. Οπότε ο καφές θα πάει μια χαρά.
Με έναν σύντροφο όμως είναι αλλιώς. Όσο πιο κοντινή η σχέση τόσο μεγαλύτερη η συναισθηματική επένδυση και τόσο περισσότερα αυτά που έχετε να διαπραγματευτείτε.
Δε μένετε μαζί;
Που θα κοιμηθούμε σήμερα; Τι θα φάμε; Με ποιους θα βγούμε; Πώς ακούτε ο ένας τον άλλον; Ποιος κοίταξε ποιον άλλον; Γιατί μου μίλησες έτσι; Κοκ.
Μένετε μαζί;
Τότε έχετε όλα (σχεδόν) τα προηγούμενα συν τις ανάγκες του σπιτιού. Ποιος θα κάνει ποια δουλειά; Γιατί ξέχασες να κάνεις τη δουλειά σου; Εμένα μου αρέσει αυτό στο σπίτι εσένα κάτι άλλο, ποιος θα κάνει πίσω; Πώς θα έχω προσωπικό χώρο που είσαι όλη την ώρα εδώ; Τι θα δούμε στην τηλεόραση το βράδυ; Γιατί αργείς να γυρίσεις; Πόση ώρα μιλάς στο κινητό; Κοκ.
Έχετε παιδιά;
Η κατάσταση εκτοξεύεται σε δυσθεώρητα ύψη. Όλα τα προηγούμενα συν τις ανάγκες του παιδιού. Πώς το κρατάς; Πότε θα κοιμηθεί; Ποιος θα σηκωθεί τη νύχτα; Γιατί εσύ να βγεις και εγώ όχι; Τι να φάει; Πότε να φάει; Το κακομαθαίνεις ή είσαι απόμακρος; Πώς του μιλάει έτσι η μάνα σου; Γιατί παρεμβαίνουν οι γονείς σου; Σε ποιο παιδικό / σχολείο / γυμνάσιο / φροντιστήριο / πανεπιστήμιο θα πάει; Κοκ.
Σε μια συντροφική σχέση, λοιπόν, θα υπάρξουν ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ εντάσεις. Και δεν πειράζει.
Δεν είναι αποτέλεσμα του ότι οι δυο σύντροφοι είναι μακριά ο ένας από τον άλλον αλλά ότι είναι πολύ κοντά… Οι καβγάδες είναι ίσως απαραίτητοι για να εκτονώνεται η ένταση που αναγκαστικά υπάρχει.
Το θέμα είναι τι κάνουμε μετά…
Σε μια καλή σχέση θα υπάρξει ο καβγάς και μετά θα ξέρουν και οι δυο σύντροφοι ότι το θέμα του καβγά δεν έχει συζητηθεί. Γιατί ο καβγάς δεν είναι συζήτηση. Είναι εκτόνωση. Απαραίτητη ίσως εκτόνωση αλλά παραμένει εκτόνωση, όχι συζήτηση.
Σε μια καλή σχέση μετά τον καβγά θα υπάρχει συζήτηση.
Τι γίνεται συνήθως;
Στον πραγματικό κόσμο συμβαίνει ένα από τα ακόλουθα δυο σενάρια:
- Σιωπή
Γίνεται κάτι που ενοχλεί και ο ενοχλημένος μένει σιωπηλός και κάνει υπομονή. Έτσι χτίζεται μέσα του η ένταση και είναι θέμα χρόνου να ξεχειλίσει το ποτήρι και να κάνει το μπαμ και να γίνουν τα πράγματα επικίνδυνα για τη σχέση.
- Τα βρίσκετε μετά τον καβγά
Γίνεται ο καβγάς και μετά επειδή δε σας αρέσει να μαλώνετε, δίνετε μια αγκαλιά, ένα φιλί (ή και κάτι παραπάνω) για να μην είστε μαλωμένοι. Και πάλι είναι θέμα χρόνου να μην αρκεί η αγκαλιά ή το φιλί να «μαζέψει» τα σπασμένα και να γίνουν τα πράγματα επικίνδυνα για τη σχέση.
Όσο δε συζητείται το θέμα του καβγά, το θέμα παραμένει εκκρεμές. Είναι εκεί και πονάει αλλά δεν κάνουμε κάτι γι αυτό επειδή μας πονάει περισσότερο να το συζητήσουμε. Και δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή να το συζητήσουμε παρά μετά τον καβγά. Όσο είναι ακόμα νωπό.
Καλά μας δουλεύεις;
«Καλά μας δουλεύεις;» Θα ρωτήσεις. «Μετά τον καβγά δεν έχω όρεξη ούτε να δω τον άλλον μπροστά μου και θα πάω να συζητήσω; Δε γίνονται αυτά;»
Σε καταλαβαίνω. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Γι αυτό το λόγο οι καλές σχέσεις είναι εξαιρετικά σπάνιες.
Δε σου ζητάω να έχεις όρεξη να συζητήσεις. Σου ζητάω να συζητήσεις ακόμα και αν δεν έχεις όρεξη. Να σε πιάσεις από το γιακά και με το ζόρι να πας να πεις στον σύντροφό σου : «‘Ελα να το συζητήσουμε ήρεμα».
Ή μάλλον δε σου ζητάω τίποτα. Σου εξηγώ το πώς έχουν τα πράγματα και εσύ μετά μπορείς να επιλέξεις ό,τι θέλεις. Μεγάλος άνθρωπος είσαι.
Η κατάσταση έχει ως εξής: Οι εντάσεις είναι φυσιολογικές και θα υπάρξουν. Αν δε συζητήσεις το θέμα της έντασης, τότε το θέμα θα παραμείνει άλυτο. Και όσο το θέμα παραμένει άλυτο, η ένταση ανάμεσά σας θα χτίζεται μέχρι που θα φτάσει σε επίπεδα που θα μπορεί να διαλύσει τη σχέση.
Αν το συζητήσετε θα δώσετε την ευκαιρία να κατανοήσετε ο ένας τον άλλον και να έρθετε πιο κοντά. Θα χτίσετε επίσης τον μυ της επικοινωνίας, που είναι το σημαντικότερο στοιχείο μιας καλής σχέσης.
Εσύ αποφασίζεις.
Δύσκολες οι σχέσεις
Γράφω διαρκώς πως οι σχέσεις είναι δύσκολες. Και αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες. Να υπερνικήσεις την αυτόματη αντίδρασή σου να κλειστείς στον εαυτό σου. Να υπερνικήσεις την απόσταση που θα νιώσεις από τον σύντροφό σου και να τον προσεγγίσεις να μιλήσετε ήρεμα.
Και αυτό θα πρέπει να το κατανοήσετε ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ώστε να βοηθάτε ο ένας τον άλλον να το εφαρμόσετε στην πράξη.
Τι να θυμάσαι
Για να το καταφέρετε θα βοηθήσει να θυμάστε πως:
- Δεν πάει κάτι στραβά με τη σχέση σου αν υπάρχουν καβγάδες. Έτσι είναι μια φυσιολογική σχέση.
- Δεν πάει κάτι στραβά με εσένα αν απογοήτευσες κάπου τον σύντροφό σου. Έτσι κάνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος.
- Δεν πάει κάτι στραβά με τον σύντροφό σου αν κάπου σε απογοητεύσει. Έτσι κάνει ένας φυσιολογικός σύντροφος.
Όλα αυτά θα τα ξεχάσετε 9 φορές στις 10. Δεν πειράζει. Από τις φορές που θα το θυμηθετε θα το εφαρμόσετε καλά μόνο 2 φορές στις 10. Δεν πειράζει. Δείξτε συμπόνοια στον εαυτό σας
Αν θέλετε να έχετε μια σχέση ζωής με τον σύντροφό σου, έχετε όλη τη ζωή μπροστά σας για να την κάνετε μια καλή σχέση.
Καλή επιτυχία!
Αφήνεις email, σου έρχονται όλα τα νέα άρθρα. Απλά πράγματα!
Δημήτρη για πολλά χρόνια ήμουν εκείνος που μάζευε και φαντάσου.
Ήμουν και εκείνος που έκανε την έκρηξη και λόγω δικών μου ανασφάλειας συντηρούσα την συμπεριφορά αυτήν και πασιφανές πως μαζί με αυτήν και άλλες.
Αν τότε το διάβαζα, θα σε θεωρούσα τρελό.
Τώρα κατανοώ ότι η αποδοχή του, ό, τι κάτι δεν λειτουργεί και χρειάζεται να ζητήσω βοήθεια, ήταν η αφορμή για ψυχοθεραπεία και τον τελευταίο καιρό με όσα συμβαίνουν γύρω μας, συνειδητοποιώ πως θα μπορούσε ένας άνθρωπος να κατανοεί τα όρια του άλλου, αλλά και να εκφράζει τα δικά του, μέσα από την επικοινωνία.
Αναρωτιέμαι πόσες γυναίκες θα ζούσαν, αν ο σύζυγος μπορούσε να πετάξει τα στερεότυπα της κοινωνίας και να βρεί το θάρρος να εκφράσει την ευαλωτότητά του, για να μην συντηρεί τα κατάλοιπα της πατριαρχίας.
Εχθές είχαμε συζήτηση με φίλες, γύρω από τις κακοποιητικες σχέσεις που είχαν, λόγω μη ουσιαστικής διάθεσης να συζητήσουν οι συντρόφοι τους .
Είναι πολύ μεγάλο ζήτημα αυτό Δημήτρη και επίκαιρο, για κάθε άνθρωπο που θέλει να σχετίζεται με ωριμότητα, σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης, αλλά ναι, όταν η σχέση ειναι συντροφική περιπλέκεται πολύ έντονα το συναίσθημα.